Przygotowania trwały pół roku. Przekonywanie klientów, ustalanie projektów, ogłoszenia w czterech językach, negocjacje ze sponsorami i wreszcie druk plakatów i zamawianie materiałów. Jednym z ostatnich na liście były kartony. Organizowaliśmy je już w dniu rozpoczęcia warsztatów. Postawiliśmy na miejscową „Biedronkę” jako na pewne źródło tego surowca. – Można dostać u Państwa kilka takich dużych, falowanych ? – zapytaliśmy grzecznie. – Można, przyjaźnie odpowiedziała ekspedientka – ale nie dzisiaj, właśnie się skończyły. A na co to Państwu? – dodała. – Spojrzeliśmy po sobie i odpowiedzieliśmy zgodnie z prawdą: Do budowy pieców Kuzniecowa. – Aaaa to trzeba było tak od razu, coś znajdziemy. Po chwili wróciła z całym naręczem. Zrozumieliśmy, że to świetny czas, aby zaczynać.
Uczestnicy
Pierwsze w Polsce warsztaty z udziałem Igora Kuzniecowa odbyły się w maju 2016 roku w Urlach niedaleko od Warszawy. Wzięło w nich udział 17 osób, sami mężczyźni. Reprezentowane kraje poza Polską to: Ukraina, Rosja, Hiszpania, Francja, Włochy, Węgry, Litwa i Słowacja. Na rosyjskiej stronie poświęconej Piecom Kuzniecowa można znaleźć szczegółową listę wraz ze zdjęciami i kontaktami. Doświadczenie uczestników oraz motywacja do udziału w warsztatach były bardzo różnorodne. Odwiedzili nas zduni z kilkuletnim stażem, którzy zawodowo zajmują się budową pieców lub kominków, ale były też osoby poszukujące, które myślą o przekwalifikowaniu się np. fotograf i jubiler. Nie zabrakło samodzielnych budowniczych, którzy budują lub pracują nad projektem własnego domu i chcieliby w nim samodzielnie wybudować piec. Byli też uczestnicy weterani, którzy brali udział we wcześniejszych szkoleniach Kuzniecowa prowadzonych na Litwie, na Słowacji i w Rosji.
Naszą bazą był Ośrodek Wypoczynkowy w Urlach mieszczący się w centrum urlańskiego lasu, gdzie w przyjemnej jurcie popołudniami odbywały się wykłady Igora Kuzniecowa. Dzielił się z uczestnikami swoją wiedzą i doświadczeniem, które jest dość unikatowe, bowiem poza konstruowaniem pieców Igor przez lata pracował jako menadżer budowlany. Dowiedzieliśmy się nie tylko jak postawić dobry piec, ale też np. jak zaprojektować system ogrzewania domu, czy też jak wybudować saunę z piecem. Dodatkowo uczestnicy mogli poznać technikę tynkowania gliną, która zaprezentował uczestnik spotkania z Włoch Andrea Magnolini. Wiktor Kuzniecow (syn Igora) pokazał jak zrobić sklepienie z cegieł w formie ćwierć jajka. Poza sponsorami, których wymieniamy poniżej, gościem specjalnym warsztatów była litewska pracownia kafli Dvaru Kermika. Pracowania specjalizuje się w ręcznej produkcji kafli oraz posiada oryginalne wzory kafli pochodzące ze starych dworów i pałaców z terenów dzisiejszej Litwy.
Efekty
Podczas 10 dni trwania warsztatów wybudowaliśmy 5 pieców w różnych lokalizacjach wokół Urli. Właściciele domów, w których budowane były piece pokrywali koszty materiałów oraz byli odpowiedzialni za przygotowanie miejsca. Efektem naszej pracy jest:
– Piec chlebowo-grzewczy z piekarnik wybudowany w miejsce starego pieca kaflowego w drewnianym domu w Urlach. Wielkość to 3 na 4 cegły. Został postawiony z cegły firmy Ceradbud w miejsce starego pieca kaflowego w drewnianym domu w Urlach. Posiada podwójną ściankę, w środku wyłożony szamotem.
– Piec chlebowo-grzewczy z piekarnikiem. Wielkość to 2 na 4,5 cegły. Wybudowany w miejsce otwartego kominka w domku letniskowym w Pogorzelcu. Też posiada podwójną ściankę.
– Kocioł grzewczy o mocy 20 kW, wielkość 4,5 na 5 cegły. Jest podłączony do centralnego ogrzewania domu murowanego, trzykondygnacyjnego. Umieszczony w kotłowni został podłączony do bufora o pojemności 1000 litrów.
– Piec kaflowy, chlebowo-grzewczy. Największy z budowanych pieców. Posiada ławkę grzewczą, kuchnię i dodatkową ściankę grzewczą. Łączna długość to 3,5 m. Zbudowany według systemu Kuzniecowa z kafli polskiego producenta Kafel-Kar. System kanałowy nie stwarzał możliwości zagrzania pieca od jednego paleniska. Dzięki użyciu systemu Swobodnego Ruchu Gazów cały piec zagrzewany jest od jednego paleniska. Wybudowany w Borkach, w domu z bali.
– Grill typu tandir (piec chlebowy w pionie, do którego potrawy wkłada się od góry) z wędzarnią. Wielkości 4 na 4 cegły. Wybudowany na podwórku w Urlach. Jest to warsztatowy bonus, powstał z materiałów, które nie zostały użyte do budowy pozostałych pieców.
Zaplecze
Wszystkie piece zostały zaprojektowane przez Igora Kuzniecowa z wykorzystaniem jego dwóch patentów: tak zwanego „suchego szwa” i sposobu spalania w komorze. Zimą Igor Kuzniecow przeprowadzał w swoim laboratorium badania i ich wyniki zostały wykorzystane przy projektowaniu pieców dla warsztatów w Urlach. Badania pomogły tak udoskonalić palenisko, aby osiągnąć jak najczystsze spalanie. Poziom wydzielanego CO w takich piecach jest 2-3 razy mniejszy, niż normy niemieckie. Sprawność potwierdzona badaniami wynosi powyżej 90%. To znaczy , że tyle ciepła wytworzonego podczas spalania drewna jest oddawane do pomieszczenia. Opis tych badań można obejrzeć tutaj.
Każdy z pieców chlebowo-grzewczych jest urządzeniem mulitfunkcjonalnym: ogrzewa dom, a przy tym ma też zagrzewający się piekarnik. Latem dzięki użyciu letniego szybra można zagrzać piekarnik, tylko minimalnie zagrzewając cały piec. Przeszklone drzwiczki umożliwiają domownikom obserwacje ognia. Ten sam letni szyber umożliwia palenie w piecu z otwartymi drzwiczkami, podobnie jak w otwartym kominku.
Sponsorzy: producent cegły czerwonej firma Ceradbud, producent cegły szamotowej niemiecka firma Wolfshöher Tonwerke, RBB Stal producent zasobników ciepła, Jugne.lt litewska firma produkująca drzwiczki, osprzęt żeliwny.
Współpraca: Kominki Piotr Batura, Kowart Stanisław Szulak, Stowarzyszenie Cech Zdunów Polskich,
Relację z warsztatów można też przeczytać na stronie naszego partnera medialnego, kwartalnika „Świat kominków”
Warsztaty uzyskały wyróżnienie „Świata kominków” w kategorii „Wydarzenie roku 2016”.
Autorem fotografii z warsztatów jest Mateusz Ciągło mateuszciaglo.pl
